Weeral een schitterende open hemel bij het ontwaken. Temperatuur ’s morgens tegen het vriespunt, maar dit kan ons niet deren, want het is onvoorstelbaar helder waardoor je enorm ver kan zien. Na een Best Western ontbijtbuffet de wagen in en we volgen de Scenic byway 12.
Dit is voor de verandering een weg met heel mooie landschappen, steeds verschillend maar altijd betoverend mooi. We klimmen op zeker ogenblik weer tot bijna 3000 meter en we rijden hier door bosjes witte bomen, een soort berk, die volledige bladloos zijn. Heel speciaal en mooi.
Op een parking ontmoeten we een Frans koppel dat met de fiets van Vancouver naar Mexico rijdt. Ze hebben hiervoor een jaar uitgetrokken.
We rijden verder over de bijzonder mooie scenic byway 12 en rijden zo dwars door het NP Capitol Reef. Het ziet er hier op sommige punten zo rood uit dat het pijn aan de ogen doet. We slaan af naar viewpoint Gooseneck. Hier moeten we een korte klimmende hike doen naar het viewpoint. Tijdens deze hike komt ons Maddy ten val, echter zonder erg. Beetje schaafwonden en vuile broek, da’s alles. Mooie plek trouwens.
Plots komt er uit de andere richting een donkere massa op ons af die de ganse rijbaan in beslag neemt. Het blijkt een kudde koeien te zijn die door twee cowboys via de weg naar een andere locatie worden begeleid.
In het plaatsje Hanksville eindigt de Scenic route en hebben we bij Blondie’s ons middagmaal. Daarna volgen enkele lange kaarsrechte wegen. Uiteindelijk is de omgeving hier niet zo mooi als wat we reeds gezien hebben, maar vervelen doet het op geen moment. Het gaat hier natuurlijk ook goed vooruit. Zoals we op reeds meerdere plaatsen in Amerika hebben gezien, heb je hier niet de minste bewoning. Je bent hier werkelijk in niemandsland en ook, buiten een enkele verdwaalde auto, geen verkeer.
We arriveren goed op tijd in Moab waar we relaxen en ’s avonds een goeie grill gaan zoeken.
