Palm Springs blijkt ’s Avonds een levendige stad. Deze grote woestijnstad zou het beste klimaat van heel Noord Amerika hebben. Hier is het steeds, winter en zomer aangenaam warm. Ook nu is het hier ’s avonds goed. We vinden een restaurantje uitgebaat door een Belg en genaamd: “Pomme Frite”. De Belg spreekt Vlaams met een vreselijk Amerikaans accent. Na het eten nog een toetje in een Mexicaanse bar met Live Music. Heel gezellig.
Richting Pacific Coast nu en hierbij rijden we eerst LA door. Eerst rijden we door Hollywood over de Boulevard. In het begin zien we hier heel wat daklozen die op straat hun eigen huisje hebben gebouwd of ermee rondrijden. Vrij schrijnende tegenstelling tussen de grootsheid van Hollywood en de armen die hier genoodzaakt zijn op straat te overleven.
We rijden nu op goed geluk de steile hellingen van Hollywood op en rijden hier zo door de huizen/villa’s die hier nogal op elkaar gestapeld zijn. Terug naar de Hollywood Boulevard waar een indiaanse minderheid een betoging gepland heeft. We wandelen over de sterren en zien een ontplooide politiemacht op de mountainbike. We zijn iets te vroeg gestopt en geraken te voet niet tot het centrum waar allerlei Hollywoodfiguren de wandelaars vermaken. We passeren hier later wel met de wagen en besluiten hier niet meer te stoppen.
Richting West Sunset boulevard en hier draaien we de Beverly Hills op. We rijden hier tussen de villa’s van mogelijk bekende sterren en komen zo uit op de Mulholland Drive. Deze weg loopt over een heuvelrug en biedt zo schitterende uitzichten op LA en de vallei aan de andere kant van de heuvel. Spijtig genoeg is het weer vandaag niet zo schitterend en is de zichtbaarheid ook iets minder.
Pacific Coast nadert en we komen uit op de Santa Monica pier. ’t Is echt Amerikaans bling bling gedoe met een heuse foor die permanent op de pier is opgesteld. Een massa volk, ook bedelaars en fotomodellen, alsook enkele Pelikanen. Op het strand loopt iedereen gekleed want de temperatuur is niet echt geschikt om in zwemkledij rond te lopen. Spijtig, want dit zou het strand zijn waar meisjes en jongens uitpakken met hun curves.
Noordwaarts, terug richting San Francisco over de bekende Pacific highway 1 met als tussenstop Santa Barbara. Onderweg passeren we Malibu, een mooie kustlijn van zo’n 45 Km die voor een groot deel wordt ingenomen door villa’s en huizen langs de waterkant. Het is hier ook gekend door surfers, maar momenteel zijn de omstandigheden niet zo goed, weinig of geen grote golven.
Het is ondertussen al ferm donker geworden wanneer we Santa Barbara binnen rijden. Het blijkt hier pikdonker en we vinden ons Hotel “Lemon tree” toch vrij makkelijk. Verkennen van het stadje houden we voor morgen bij daglicht en we dineren in het Restaurant van het Hotel “Crocodile”.
