De Highway 1, dit moet één van de hoogtepunten worden van onze reis. We hebben vandaag echter pech. Het is een druilerige dag met laaghangende wolken, nevel en mist.
Het vertrek is nog redelijk OK, maar naarmate we het mooiste stuk van de 1 naderen wordt de toestand zo slecht dat je op sommige momenten maar enkele meters ver kan zien.
We zijn ervan overtuigd dat dit een prachtige weg is, met fenomenale zichten, maar in de mist kunnen we enkel “genieten” van de vele bochten in de weg.
We passeren de Elephant seal beacht bij St Simeon waar we in de regen de zeeolifanten in het water en op het strand bezig zien. Sommige van die beesten zijn gigantisch groot. Op een beschutte plek liggen er wel een dertigtal op en naast elkaar. Ze lijken dood te zijn maar af en toe beweegt en “knort” er eentje, Op dit beveiligde strand liggen er massa’s van die beesten die best wel grappig zijn om gade te slaan. Sommigen zijn duidelijk aan het spelen, anderen zijn bezig om zich te laten gelden. Heel grappig is wanneer er zo eentje zich op de buik krabt of zich onder graaft met zand.
Verder door het grauwe weer richting Monterey en onderweg stoppen we nog bij de Mc Way fall. Een waterval die uitmond op het strand. Het moet hier in zonlicht betoverend mooi zijn maar dit is vandaag niet voor ons weggelegd. Bij de Bixby bridge is het ondertussen redelijk opgeklaart en kunnen we deze brug toch nog in redelijke lichtomstandigheden aanschouwen. De brug ligt hier al van in 1932 en is een symbool van de Highway 1 en één van de meest gefotografeerde bruggen ter wereld.
Voor we naar onze slaapplaats in Monterey rijden passeren we Carmel, plaatsje gekend omdat Clint Eastwood hier jarenlang burgemeester was en een hotel heeft. We rijden hier de bekende 17 miles drive. Ondertussen is het sunset en we kunnen nog net genieten van de prachtige omgeving alhier.
